چو ایران نباشد. » ندانی که ایران نشست من است جهان سر به سر زیر دست من است هنر نزد ایرانیان است و بس ندادند شیر ژیان را به کس همه یکدلانند یزدان شناس به نیکی ندارند از بد هراس دریغ است ایران که ویران شود توهی پلنگان و شیران شود چو ایران نباشد تن من مباد به این بوم و بر زنده یک تن مباد دوستانی که این متن رو میخونید، یه سوال : به نظر شما توی بیت آخر این شعر یعنی چو کیف صورتی داستان
هفت خوان - خان رستم
همه چیز درباره رستم
چو ,نباشد ,سر ,مباد ,شعر ,تن ,ایران نباشد ,چو ایران ,من است ,بوم و ,به این
اشتراک گذاری در تلگرام
تبلیغات
درباره این سایت